Συγκλονίζει η μητέρα του 13χρονου Παναγιώτη Αγγελόπουλου: «δεν τον έχω χορτάσει θέλω χρόνο ακόμα. Δεν μπορεί να αδειάσει τόσο γρήγορα η αγκαλιά μου. Μου έδινε ζωή και δύναμη..».
Η αθεράπευτη αγάπη για τη ζωή χαρακτήριζε τον μικρό Παναγιώτη Αγγελόπουλο. Αυτή η αγάπη τού έδωσε τη δύναμη να σταθεί απέναντι και να αναμετρηθεί με το θηρίο του καρκίνου. Σχεδόν τρία χρόνια έζησε την πιο σκληρή δοκιμασία που μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του ένα παιδί
Χθες Δευτέρα 1/04/2024, μετά από πολυήμερη νοσηλεία στην Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, ο αδυσώπητος εχθρός είπε την τελευταία λέξη και ο Παναγιώτης πέταξε στον ουρανό.
Παρ’ ότι η κατάστασή του είχε επιδεινωθεί πάρα πολύ τους τελευταίους μήνες και οι θεράποντες γιατροί του Παιδοογκολογικού Τμήματος Αγλαΐα Κυριακού του είχαν δώσει μέρες ζωής, εκείνος συνέχιζε να ζει. Λες και άκουγε τη διαρκή προσευχή της αγαπημένης του μανούλας, της Βασιλικής Κόρακα, που συνεχώς έλεγε «δεν τον έχω χορτάσει θέλω χρόνο ακόμα. Δεν μπορεί να αδειάσει τόσο γρήγορα η αγκαλιά μου. Μου έδινε ζωή και δύναμη. Ηταν η αναπνοή μου. Πάντα μου κρατούσε το χέρι και μου έλεγε ‘’θα τα καταφέρουμε’’».
Ο μικρός Παναγιώτης την Κυριακή θα γίνονταν 13 ετών. Ηταν ένα παιδί γενναίο, που έκανε όνειρα για τη ζωή του. Αγαπούσε τη μουσική και το τραγούδι. Μάθαινε πιάνο και ήθελε με τις μελωδίες του να γεμίζει χαρά τον κόσμο. Οπως χαρά σκορπούσε και στη σχολική κοινότητα του 61ου Δημοτικού Σχολείου Πατρών, όπου φοιτούσε. Ο Παναγιώτης ήταν ένα παιδί που μοιραζόταν τα πάντα με τους γύρω του. Ακόμα κι όταν ήταν ασθενής, είχε το βλέμμα του στραμμένο στους άλλους
Πελοπόννησος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου