Πορτοσάλτε και Οικονόμου για το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και τον Ρούτσι: «Το έκανε τσαντίρι ο κάθε πονεμένος»

Πορτοσάλτε και Οικονόμου βρίσκουν ουσία στα τσιμέντα και όχι στον άνθρωπο και τις ψυχές.

Αυτά που ακούγονται στην ελληνική τηλεόραση τις τελευταίες ημέρες – κατά των γονέων των παιδιών που χάθηκαν στα Τέμπη – είναι αισχρά και ντροπιαστικά! Σε μια νορμάλ χώρα, ίσως και να έπρεπε να υπάρξει κάποια σύσταση από Εισαγγελέα. Είναι άνευ προηγουμένου η προπαγάνδα, σε βαθμό εξοργιστικό, που βγάζει από τα ρούχα του κάθε νοήμων άνθρωπο.

Μετά τις χυδαιότητες Καμπουράκη για τη Μαρία Καρυστιανού που προεξόφλησε ότι θα «κατέβει» στην πολιτική σκηνή και ζητάει εγγυήσεις για να μειώσει τις τιμές στα σούπερ μάρκετ, ήρθε ο γνωστός και μη εξαιρετέος, φίλος του Άδωνι Γεωργιάδη (κατά δήλωση του υπουργού Υγείας), ο οποίος ανταλλάζει χαρτάκια σε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να μας πει, ότι η ουσία στην απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι έξω από τη Βουλή, είναι ότι έκαναν «τσατίρι» το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Αυτό νοιάζει τον Άρη Πορτοσάλτε, που είναι πατέρας και έχει παιδί και θα έπρεπε να είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένος. .

Τα τσιμέντα και τα μπετά. Η ουσία δεν είναι η ψυχή του Ντένις και των υπολοίπων 56 ψυχών των Τεμπών. Δεν είναι η υγεία του Πάνου Ρούτσι που κάνει απεργία πείνας επί 8 ημέρες (σ.σ. κ. Οικονόμου δίψας δεν κάνει, τη σταμάτησε για να αντέξει, δεν είστε σωστά ενήμερος, προφανώς γιατί δεν σας νοιάζει). Δεν είναι η αλήθεια… Είναι ότι – κατά τον Πορτοσάλτε – έκαναν τσαντίρι το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.

Γιατί όπως λέει, «πολέμησαν για την πατρίδα». Τιμά και όσους χάθηκαν στην Κορέα που δεν πολέμησαν για την πατρίδα.

«Για την ελευθερία», όπως λέει ο Πορτοσάλτε, για να λέει «ο καθένας το μακρύ και το κοντό του». Πολέμησαν για να μας λέει λοιπόν ο κύριος αυτός πως είναι πιο σημαντικό το μνημείο από τον άνθρωπο και τις δολοφονημένες ψυχές.

«Δεν μπορεί» – λέει ο Πορτοσάλτε και σιγοντάρει ο Οικονόμου – να πηγαίνει εκεί «ο κάθε πικραμένος και πονεμένος να κατασκηνώνει». Όταν κατασκηνώνουν εκεί πάνω τα ΜΑΤ και πνίγουν στα χημικά ειρηνικές πορείες, δεν λαλούσε ο κ. Πορτοσάλτε τότε 

Επίσης, ας ενημερωθούν πως τα ονόματα των ψυχών των Τεμπών τα έγραψαν φοιτητές και όχι οι γονείς τους.

Πορτοσάλτε: Ο ιερός χώρος του Αγνώστου Στρατιώτη, δεν είναι κανενός πολίτη. Είναι όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Είναι ένας ιερός τόπος όπου όλοι μαζί αποφασίσαμε, σαν Πολιτεία όχι ως κυβέρνηση, ότι κάπου θα τιμούμε τους προγόνους μας, οι οποίοι πήγαν να υπερασπιστούν την πατρίδα και σκοτώθηκαν. Στη μάχη. Για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι και σήμερα να λέει ο καθένας το κοντό και το μακρύ του. Έχουμε λοιπόν ένα μνημείο το οποίο δεν ανήκει σε κανέναν αλληλέγγυο, δεν ανήκει σε καμία οργάνωση, σε κανέναν πικραμένο, πονεμένο ή οτιδήποτε. Σε κανέναν. Αυτό το μνημείο, αυτόν τον μικρό χώρο, πρέπει να τον κρατήσουμε να μην γίνει τσαντιροκατάσταση.

Οικονόμου: Χάθηκε αυτό, τελείωσε αυτό. Και σε αυτό έχει μεγάλη ευθύνη η κυβέρνηση που άφησε αυτή την κατάσταση έτσι. Τελείωσε τώρα αυτό, πάει.

Πορτοσάλτε: Δεν υπάρχει πάει…

Οικονόμου: Πάει ρε Άρη, έχει δημιουργηθεί εκεί ένα μνημείο. Έχουν γράψει οι άνθρωποι τα ονόματα των παιδιών τους. Το φυλάνε γύρω γύρω. Το έχει αφήσει η κυβέρνηση και εξελίσσεται.

Παυλόπουλος: Δεν μπορεί, είναι φορτισμένη η κατάσταση, δεν μπορεί να ανάψει άλλη φωτιά.

Οικονόμου: […] να πει η Κυβέρνηση, εδώ παιδιά απαγορεύεται, τέλος…

Παυλόπουλος: Δεν είναι πάνω στο μνημείο, είναι στην πλατεία… […] Κάθε λίγο έχουμε κινητοποιήσεις σε αυτόν τον χώρο. Πέφτουν μολότοφ, δακρυγόνα… Έχουμε κουκουλοφόρους εκεί, ξύλο.

Πορτοσάλτε: Ένα πράγμα είναι η διαδήλωση, η διαμαρτυρία στο πλαίσιο του δημοκρατικού πολιτεύματος και άλλο πράγμα είναι να μετατρέψω σε τσαντίρι το μνημείο. Τη ευθύνη την έχει η κυβέρνηση που κυβερνάει και όλα τα κόμματα, προεξάρχοντος του υποτιθέμενου σοβαρού ΠΑΣΟΚ, το οποίο θέλει να ξαναγίνει Κωνσταντοπούλου. Να γίνει ουρά.

Παυλόπουλος: Το θέμα μας είναι το μνημείο ή αν υπάρχει ζήτημα ουσίας

Πορτοσάλτε: Για μένα ουσία είναι το μνημείο. […] Δεν πρέπει να εκμεταλλεύεται κανένας το δημοκρατικό πολίτευμα